Mien Limburgs maedje, ’n bloom van ’n kink….
Zoë moei wie ’n plaetje, en zaag wie de wink.
Met auge wie sjterkes, en ’n muuntje zoëe fiën…
Mien ganse laeve, wil ich beej dich zien.

Vers1:
Ich hôb van ’t laeve genaote, en nörges gén sjpiet van gehad
Ich hôb auch nao de maedjes geflaote, want maedjes die ware d’r zat.
Zoë kwaams dôw veurgood in mien laeve, umdet d’r ein vonk euversjprông
Doe haes mich dien hertje gegaeve, wie ich toen dit veur dich zông:

Vers2:
Nôw bin ich auch opa gewaore, en laup ich zoë gruuts wie ‘nne pauw
Want is d’r ’n kleinkink gebaore,zék ich taege mooder de vrouw:
“nôw mosse det klein ens bekieke, det naeske die haor det gezich…
Ich veul mich nôw wie eine rieke, en zing veur dae sjat van mich: