Bie de auw kirk, onger de Toare, doa höbs doe op mich gewach.
Doa kreeg ich mien jètste muulke, en dat houw ich neet verwach.
Bie de auw kirk, onger de toare, allein mer leefde in dae nach.
Bie de auw kirk, onger de toare, doa höbs doe op mich gewach.

Refrein:
De luu, die blieve vroage: wo gaot geer ummer haer ?
Veer zwiege wies en zëgge niks, mer doon ut toch zwa gaer.
Oet kafees komme geluide van sjpass en van meziek.
Veer kieke noa dae'n toare en veule os zwa riek.

Dae sjwanne vasteloavend, belaef veer eeder joar.
Allein noe is er get sjwanner, gluif mich mer, ut is ech woar.
Ich keek deep in dien auge, doe sjtreeks mich door mien hoar.
Bie de auw kirk mit vasteloavend, ut aafgeloape joar.