Twie uigskes as van diamant, zoë straolend en zoë klaor,
ein kersemuulke, ech frappant, as Amor's pielebaog.
De wängskes rose, de krulle blond, ut hiele waeze net.
Dit maedje, eine sokkerklont, is Doortje zien pertret!

Refrein:
Do-Do-Do-Doortje, aardig Floortje, met dien amandelzeut gezich,
met dien figuurke en postuurke biste precies de vrouw veur mich!
Do-Do-Do-Doortje laot dich kösse, gluif maar gerös, det ik det kan;
veur dich allein mien hertje brand en blusse . . . kump niks van!

Wat is ein ruuëske zonder geur, de hemel zonder blauw?
Wat is ein steuvke zonder veur, ein menke zonder vrouw?
Ik bin verleef van top tot tiën, ik veul mich zoe allein.
En altied as ik Doortje zeen zing ik um dit refrein: