Mie wief en mie naobers wief,
Dat zien e paar lieleke wieve,
De ein hojt mèt de piezel in de pan
En de aander begint te kieve.

Miene maan en diene maan
Dat zien m'ch twie sjoen jónges
De mijne heet 'ne kale kop
En d'n deine is 'ne kromme.

Eus kat en eus naoberskat
Die hadde ziech flink gebete
Eus kat had eus naoberskat
De start oet de vot gerete.

Wie iech nog e kinneke waor
Waor iech mie moojers Frenske,
Wie iech e vetske awwer waor
Hojde zie miech op me penske.

Minckeleers dee gooje maan
Dee stei al op de merret
Lufste dee zie rökske op
Daan zuuste ziene kerref.

Tingelingeling de Brökstraot in
Kaom miech e vruike tege
Iech vroog aon häör wie laat of 't waor,
En 't waor pas hallef nege.