Meziek vaan toen!

Tekst: 
Ursula en Bert Garnier
Artiest: 
Erwin
Plaats: 
Maastricht

Iech dach, wat moot iech verwachte.
Want iech bin hei lang neet gewees.
En ’t is wie nog in mien gedachte,
Hei trök te zien veult wie e fees!

 
Refrein

Mer noe, noe bin iech trök!
En wat e gelök d’r is niks veranderd.
M’n stad, m’n straot en ’t hoes boe iech woende.
En huur de meziek nog vaan toen!

’t Geit veural um de sfeer, en preuf ‘m weer.
’t Waor zoe bezunder!
In mien stad, mien straot en ’t hoes boe iech woende.
En iech huur de meziek nog vaan toen!

 

Dit pläötske hei zal geine kinne!
Zoe groet wie ’n spang op ’n kaart.
En zoe klein , toch blijf iech beminne
Jao, ’t is veur miech gans apaart!

En es iech die klaanke huur, gaon iech door e vuur.
En zal noets vergete, neet m’n stad, m’n straot en ’t hoes boe iech woende,
En huur, de meziek nog vaan toen!