Weej hebbe aan de maedjes gans ôs hert verpand,
Zeej zien veur ôs 't allermeiste waerd,
Maar aaf en toe dan gaon ze baove ôs verstand,
Dan wille weej de veut weer op de aerd…

Refrein:
Zoë met de jônges ônderein,
Gesneje kook, ein aope book,
Zoë met de jônges ônderein,
Hilt iddere kaerel op de bein.
Effe schaele waazel, effe eige baas,
Effe saame näöle en dan drinke weej ein glaas
Niks geit baove zônne vrindekringk,
Maar zien de maedjes dao,
't Guf neet wae of wao,
Dan laupe weej ze toch weer achternao.

Wanniër d'r met dien maedje wat wuurd oëtgepraot,
Dan wuurd d'r orelang nao wäörd gezôg,
Maar duit zich zoëwat veur met diene kammeraod,
Dan hebste aan ein hallef waord genôg…

Weej blieve in gezelschap altiëd in de ploei,
Auk as ôs det ens huul vuul meuite kos,
Weej halde 't as nette kaerels meistal moei,
Maar aaf en toe dan gaon de sliepse los: