Intro:
De wëkker geit, drek wakker waere,
flot ‘t nës oet, wessje, sjaere.
Pieke, pruuk en pekske pakke,
tössjedoor nog eijer bakke.
Sjnuutje sjminke, sjnel get bikke,
húndj oetlaote, deur toe klikke,
sjus eweg, s.m.s; vrouw vergaete, wat ‘ne sjtres.

Mer dan klopste aan diej vastelaovesdeur,
dan dënkste júng, dao deiste ‘t toch veur!

refrein:
Hiej wurt de kop ‘ns lekker laeg gesjôd, mer júng...
dat is ‘t.
Hiej sjpeult de kater door de göt, ao luuj...ich wis ‘t.
Hiej kikkert zelfs enne kwakkert nog van op,
ich wis besjlis, dat is ‘t.
En ‘t sjoanste is doe kris ‘t, veur niks, veur nop, dat
is top.

sjlot:
Dao sjteiste sjmörges gaer veur op!
Noe múste toch ‘ns kieke, wiej luuj zich hiej verrieke,
biej al diej millodieje hun bënneste verblieje.
Ich zeen en huÎur allein plezeer,
en wat ich preuf dat sjmaak nao meer.
D’n dokter mit zien pille en al zien tirrapieje,
dae maog noe effe tjille, dae haet vandaag ‘ns vrieje.
Want nemes veult ‘n sentje pien,
dit is de bëste millesien.