Wat hubbe veer ôs weer lang ingehaje, ôs dörpke leek waal dood.
Maar loat ôs noe nach ins begaje, joa, dan kömp ut zo weer goud.
Daorom loestert allemoal noa oze gooje Doal.

Want ut is weer vasteloavend en de Döäl kake noe auch weer.
In ut vasteloavespekske kömp auch direk de sjtumming weer.
Al is ôs dörpke dan gein weareldsjtad, toch zint de luuj ut hiej nach lang neit zat.
Want ut is weer vasteloavend, haat uch fit, fladder mit d'n Doal.

D'n Hirkebosjer hilt van sjpas en van ein goud glaas beier.
De vasteloavend bringt 'm ras de bèste sjtumming weer.
Dan vluug t'r oet noa prinsebal of noa zien sjtamcafé,
begint mit vasteloaveskal, al noa ein glaas of twee,
begint mit vasteloaveskal, al noa ein glaas of twee.

Loat ôs maar drinke en same klinke,
dan waerd de vasteloavend in ôs dörp weer goud.
De Döälkes kake, wat zint ut sjnake.
Joa, vasteloavend zit in ut Hirkebosjer bloud.

Sjeng, kom, doe geis ins oet mit mich, zoo sjprouk Marieke dan.
Want carnaval, det zèk ich dich, det geit mich boavenal.
Veer drinke ôs ein glaeske beier of kola mit conjak,
en zinge dan weer, keer op keer, ich bun ut nach neit zat.

Loat goan, loat goan, en loat d'r geine sjtoan.
Loat goan, loat goan, ut is nach neit gedoan.
Loat goan, loat goan, en sjut nach eine in.
Dan hait auch idder Döälke weer ziene zin.
Dan hait auch idder Döälke weer ziene zin.

Carnaval in Hirkebosj, joa, doa geit ut flink drop los.
en d'n Doal, dae heurse kake.
Iderein geit mit ôs oet, de gròtste en de kleinste poet,
en wat zolle veer um krake.
En veer zinge en veer sjpringe en veer gaeve um ein vaeg,
en veer drinke alle glaeskes toet de leste druppel laeg.
Ut ganse dörp sjmiet zich biejein, det gif eine sjoone ongerein.
Daorom is de vasteloavend hiej zo fein.

Waem duujt ôs, waem duujt ôs, waem duujt ôs ins aan ?
Blief neit zitte, maar sjpring noe achter ôs aan.
Geer wit wie, geer wit wie, geer wit wie dèt geit.
Dus Doale, haaj uch noe gereit.

Sonjigs is ut riejverbod, det is veur vöäl luuj eine sjtrop.
Autoos zuuse geine, auch geine kleine.
D'n duuj-tax waerd noe weer modern,
waat zeen veer aan benzien toch erm.
En op iddere kantj of houk heurse deze vlouk:

Waem duujt ôs, waem duujt ôs, waem duujt ôs ins aan ?
Blief neit zitte, maar sjpring noe achter ôs aan.
Geer wit wie, geer wit wie, geer wit wie dèt geit.
Dus Doale, haaj uch noe gereit.

Doa zit t'r weer te winke, dèt is dae van ôs.
Hae is goud biej de pinke en hae leit zich gaer ins los.
Doa zit t'r weer te winke, hae duit gaer ins mit.
Dèt is noe eine echten Doal wo meziek in zit.
Hiej hoof nooit nieks te gebeure of ut menke is d'r biej.
Nooit zôls doe um heure zeure, hae hilt Klein Kölle bliej.

Wat hubbe veer ôs weer lang ingehaje, ôs dörpke leek waal dood.
Maar loat ôs noe nach ins begaje, joa, dan kömp ut zo weer goud.
Daorom loestert allemoal noa oze gooje Doal.