Zuster, ich heb boekpien, bring mich us de ôngerstaek.
lch ligk heej noow in bed en det deurtj noow al 'n waek.
In laaj vôl medesien en mins, di-j ès nog lang neet lieëg.
De blootdrök, dae mot van de dokter ouch nog wat umlieëg.
Mer ich wil gaer nao hoês, ich knap vanzellef dan wul op.
't Es vastelaovundj-tiêd, oeës Wieërter lând stieët oppe kop.

Refrein:
Want as 't vastelaovundj ès, ès ein dink zieëker en gewès.
Det ès de allerbeste medesien.
Hoof ich 'n waek gein spuite mieër, vergaet mien dröppels 'ne kieër,
en ouch mien pille goes ich aan de kânt.
Hoof gein zusters aan miên bed, ouch al zeen ze nog zoeë net.
Nein, ich volleg miêne eige wieze raod.
Want in miêne boorekeel en met wat pilskes in m'nne geel,
loup ich tot saovus laat te fieëste oppe straot.

Broeder, ich mot hooste en ich bin hieël kort van aom,
ich rochel en ich piep en kraak, 't es eine groeëte kraom.
Gaef mich us vlot e pufke, ângers lék ich 't zoeë aaf,
en haal ich nog neet éns oeës eige dri-j maol 'Wieërt alaaf'.
Mer ich wil gaer nao hoês, ich knap vanzelluf dan wul op.
't Es vastelaovundj-tiêd, oeës Wieërter land stieët oppe kop .....