Marcellinus en Petrus höbbe eine sjterke bandj
Die sjtaon al jaore op ós waope, eine aan edere kantj
En es heilige besjerme ziej ós sjoane waereldsjtad
Al jaore ónverdroote en mit gooje mood doon ze dat

Refrein:
Hei heilige kóm 's van dat waope aaf
't is nog neet esjgoonsdig dus Gelaen Allaaf
Hei heilige veer drènke same ein glaeske beer
Dat kènt gein kaod want dat zaet ózze leeve Heer

Marcellinus en Petrus sjtaon auch veur de sjötterie
Al meer dan driehónderd jaor zin ziej d'r altied biej
Veur 't gemeintehoes in 't mozaiek gelag
Hauwte ziej oppe mert al jaore saame de wach

Mit vastelaovend op 't waope van de prins zin ze d'r biej
Viere ze saame vastelaovend mit de raod ziej aan ziej
Marcellinus en Petrus drènk mer ein glaeske beer
Want dat kènt toch gein kaod dat zaet ózze leeve Heer
Hiej 'n pilske veur uch trouwe wach
Dat is't minste wat geer höb verdeend haet ózze Heer gezag.