Mòmmegezichte... apeneutjes... böl
Veur dat de klòkke schtrak nao Rome gaon,
zètte veer de blömkes nog èns boete.
Ich heur in Zitterd twintigdoezend harte schlaon,
en de kènjer zitte achter de roete.
't Is weier vastelaovend, dan wurt 'm flink gepaek.
Heur èns wie 't davert langs de Keutelbaek.
Refrein:
Mòmmegezichte, apeneutjes, böl, böl, böl.
Mòmmegezichte, nonnevotte, böl, böl, böl.
Biete, jao biete, wae gei maske haet dat is 'nen houteklaos.
Biete, jao biete, houw em op ziene pòkkel mit die vèrkesblaos.
Veur dat veer schtrak weier heisch gezònge zeen,
zulle veer 'm nog èns richtig rake.
V'r zènge dat veer allemaole gekke zeen.
Wae verbut òs om plezeier te make.
't Is weier vastelaovend, 't is weier carneval.
Heurt èns wie 't daavert oppe Marottebal.
Veur dat 't schtrak weier Esschelegounstig is,
maage veer nog nonnevotte aete.
Ich geluif dat 't veur elke minsch èns neudig is,
om dae ganse welt èns te vergaete.
't Is weier vastelaovend, dan zeen v'r gans getik.
Heurt èns wie 't davert langs dae wal zoo schik!