Refrein:
Ich höb vanaovend alle tied
want ich bûn ut bunke van de jas weer kwiet.
Hoof mich neet drök te maake, want kóm ich later thoes,
den zek ich 'Sjat, ich mûs vandaag ut allerletst nao hoes'.
Die laege garderobe, det ving ich zo'n sjoën gezich.
Den hingt der noch maar eine jas... en det is dae van mich.
Dus, ich höb vanaovend alle tied
want ut bunke van de jas, det bûn ich kwiet..

As ich mit vastenaovend uns lekker wil gaon sjtappe,
den wilt mien vrouw maar sjtieds neet mei, det ken ich maar neet sjnappe.
Ich moog den waal allein gaon, maar ze zaet tot miene sjpiet:
'Zek, dink t'r good aan, menke, doe bûs vandaag op tied'.
Dus waas ich altied ûnne nette hiër,
maar vandaag wet ich... det hoof neet miër.

Iers hûb ich laupe zeuke in alle twie mien tesse,
vong waal det van de fotograaf en van de laege flesse,
ûnne gebroekde zakdook en un sjnuupke vol mit sjek,
maar neet ut juuste bunke, det waas toch waal te gek.
Iërs raakte ich nog duchtig in panike,
maar inens bedach ich mich... maak dich neet diek.