's Aoves laat nao stad toe, 't vaste ritueel.
Bliève wies d'n tap toe, want dorstig is de kael.
De zuks ein aardig bruudje, de dreis d'r neet umhaer.

Refrein:
Late nach, lekker op de leefdesjach.
Dich waas moeëj ..., moeëj waas aohao.
Late nach, dae de waore leefde brach.
Det geveul, det waas aohao.

En nao 't letste rundje, 't kwaam gans onverwach.
Kösde ik zien mundje, heb um nao hoès gebrach.
En waat d'r toen gebeurde ... det wis geej ao zoeë gaer.

't Woort inens hièl drasties, eine wilde nach.
Ik veulde mich fantasties, toen heb ik um gezag.
Ik krieg van dich de kriebels, dus blief maar lekker heej.