Wie iech nog op sjaol zaot, deeg iech zoe good mien bès.
Iech had 'n leuke juffrouw en zie gaof heel good lès.
Mèr es 't jaor veurbeij waor, jao daan had iech zoe'n verdreet.
Mien vrundsjes wouwe euvergoon, mèh dat wouw iech zjus neet.

Refrein:
Laot miech, laot miech, laot miech noee mèr heij.
Heij is 't zoe gezelleg en heij veul iech meich bleij.
Laot miech, laot miech, laot miech noe mer heij.
En wee ziech ammezere welt dee kump gewoen debeij.

Iech zaot in 'ne kaffee, 't waor al aordeg laat.
Iech had miech get gedroonke en iech woord al aordeg zaat.
Mèh wie de kastelein toen zag: 'Zègk jonges, drink 'ns oet',
zag iech: 'De kins wel sleete mèr miech kreigste neet troet'.

Iech waor lès op vekansie in 'n wiet en werrem land.
Iech heurde miech e bèdsje en lag miech op 't strand.
Mèh wie de zon ging sjijne, toen wow miene maan eweg.
Heer zag ' 't Is te werrem heij, 't weurt miech dalek slech'.