Lantaarn
’t Hoes oet, de sjtad in, ’t is es of die leëve mich umringt
Dieng zieël, dieng gedanke, es of d’r doëd van achter op mich sjpringt
En d’r hieëmel, d’r hieëmel, deë voller is es ’t land kent zieë, d’r hieëmel
Ich zeuk nit noa d’r hieëmel, ich zeuk nit noa de hel
Ich zeuk noa de verhale, die nieëmes mieë vertelt
In ’t leech van d’r lantaarn, in reëge en in wink
Opins kom ich ‘m teëge, d’r Pap van ’t kink
De sjtad oet, d’r busj in, doezend zieële zeenge in d’r wink
Reëge en troane sjpanne same, bis ich leëg ben en verblinkt
En d’r hieëmel, d’r hieëmel, deë voller is es ’t land kent zieë, d’r hieëmel
Ich zeuk nit noa d’r hieëmel, ich zeuk nit noa de hel
Ich zeuk noa de verhale, die nieëmes mieë vertelt
In ’t leech van d’r lantaarn, in reëge en in wink
Opins kom ich ‘m teëge, d’r Pap van ’t kink
D’r busj oet, d’r weeg trük, ’t leëve glinstert zacht
De leechsjkes, de fieëskes, ’t Glaspalies weersjpeegeld in de nacht
En d’r hieëmel, d’r hieëmel, deë voller is es ’t land kent zieë, d’r hieëmel
In ’t leech van d’r lantaarn, in reëge en in wink
Opins kom ich ‘m teëge, d’r Pap van ’t kink
In ’t leech van d’r lantaarn, in reëge en in wink
Opins kom ich ‘m teëge, doe d’r Pap, ich ’t kink
Doe d’r Pap, ich ‘t kink