Det wónjers nog neet de waereld oet zeen
Det is door dich weer beweze
’t Woor net of dao einene èngel versjeen
Inèns oet ’t duuster verreze.

Refrein:
Lach, lach, lach èns nao mich
Lach toch nog èns mit dien ganse gezich
Van dae lach op dien sjnoet
Brögk de sjweit mich sjteeds oet
Sjtroump mie blood èns zoa hel
En krieg ich hoonderevel
Lach, lach, lach èns nao mich
Den krigs doe ein muulke van mich

Zoa eemes wies dich, maak ’t laeve zoa sjoan
Duit kauw en raege verdwiene
’t Is of de zón noajtsmieë ónger wilt gaon
Allein mer veur ós nog duit sjiene

Es ich jaore later gans gries bön en auwt
Zoa in d’n herfs van mien laeve
Ich weit det ich den aug nog sjteeds van dich hauwt
En vraog dich, kóm lach nog èns aeve