Lót òs nòw efkes
Refrejn:
Lót òs nòw efkes droeëme van 't Pieëlhaaslând.
Lót òs nòw efkes loeëpe, same hând ien hând.
Lót òs nòw efkes dânse, gìj en ik òp straot.
Lót òs nòw efkes sjânse, efkes dânse, efkes sjânse.
Lót òs nòw efkes sjânse mit d'n hieële Raod.
Ien 't Rodse klenste strötje, stoond 'n hieël klaen dápper klötje.
De oeëge gries, de waengskes roeëd, hóst enne maeter ferteg groeët.
D'n boërekiel haaj hìj al án, hieëlemól blaow en bieësteg lang.
'n Megje ien 'n kledje van ziej, piek 'm toen vâst en zòng hieël bliej.
Már òs klötje bleef már stare, liët 't megje mit 'm plare.
Zìj dòcht wat enne druuëge Piet, wat raar dat dén mìj nòw nie ziet.
Már toen ienaens kreeg zìj 'n kleur, 'n häöltere pòp stoond vur ur,
Már, och zaej ze 't was toch fejn, zing allieën már 't refrejn.