Eine monnik in `t kloeester ha vannet laeve niks gezeen.
Allein mer wirke,slaope,baeje, langzaam richting hemel heen.

De joekskapel kwaam naeve, de muziek huert hae zoe gaer.
Hae waas neet mier te haoje, door de toeen ging hae toe haer.

Tante Berb helt neet van oetgaon, nae, die zit veul lever thoes.
Altied bie dae televisie, aan det kesje vasgekloes.

Allein mèt vastelaovendj, des noe net waat ich neet sjnap,
geit zuu toet laat in de aovendj mit de joekskapel op stap.

Refrein:
Kom droet, kom droet, want de joekskapel trekt oet.
Groete miens en kleine poet, zet ein maske op dien snoet.
Laot gaon, laot gaon, miense blief noe toch neet staon,
want `t is noe vastelaovendj, straks is `t weer gedaon.