Refrein :
“Kóm, zet dien maske aaf,
En laot ós efkes lekker knoevele!
Op vastelaovesleedjes sjoenkele,
Wie bleumkes bleuje weej daovan op.
De vastelaovend heers,
Dus goeij die remme maar weer lekker los,
Ouk as ut nog ein bietje meujte kos.
Weej veule ós weer hiélemaol top,
Kóm maar op!

Couplet 1:
Ik kin neet wachte op dae’n heerlikke tiéd van de spas,
Want weej zien noow ónderhand waal oétgerös.
Ut wuurt ens tiéd det ik dich zegge kin: “Hald mich ens vas”,
En det ik dich dien vastelaovessnuutje kös.
Niks fijners dan de vastelaovend!
Weej halde ós nog hiél efkes in.
En ik wach, en ik wach, op det ik dit weer zegge kin:

Couplet 2:
Ik bliéf verlange nao dae’n heerlikke tiéd van de lach,
Oorelang staon weej dan same ingehäök.
En idderein de letste eurkes al d’r- op is bedach,
Det op ut ind nog efkes same wuurt gebäök.
Noow kin ik allein nog maar dinke,
Aan dae äöpeningszin.
En ik wach, en ik wach, op det ik dit weer zegge kin:

Brök:
In gedachte d’n tiéd veuroét,
Spraeke weej ós verlanges oét
Knoévele, knoévele, Knoévele…..!

Slot:
“Kóm, zet dien maske aaf,
En laot ós efkes lekker knoevele!
Op vastelaovesleedjes sjoenkele,
Wie bleumkes bleuje weej daovan op.
Kóm maar op!