Refrein:
Door dien knipaug kleurt de lóch lichblauw,
zit ich neet meë langer in 't nauw,
dans-ich-in-'t-róndj-en-roop 'de waereld is van mich'.
Mien wa-ange kleure, jao, ich bèn van dich.
Door dien knipaug kleurt de lóch lichblauw.
Kiek mich noe 'ns heel deep aan, knipper, knipper gauw.

Blief op mich wachte, 'ch-wil dich zeen, 't is noe kwart nao teen.
Ich bèn aan't sjmachte, jao-ich kóm sjnel, zit neet in de knel.
Mit-un nuuj kleurke in dien haor, sjteiste-toe veur mich klaor.
'ch Waer nerveus, val bienao flauw, knipper, knipper gauw.

Dao bèn ich dan, ach-kóm sjnel hiej, oo-o ich ben zoa bliej.
Ich num dich mit nao druimelandj, saame handj in handj.
'n Glaeske wien op 't terras, in 't centrum van de sjtad.
'n Wanjeling, veur daag en dauw, knipper, knipper gauw.

Fluuster zachjes in mien oor, druim mit mich e-weg.
Kóm, ich kèn dich door en door, veer zeen aanein gehech.
Haaj mich vas, laot mich neet sjtaon, ich laot tich noojts gaon.
Doe bes alles wat ich höbbe wouw, knipper, knipper gauw.