Knatsj-jek, sjupjek, darf me miech neume.
Toeppes, hoennes, alles wat me wil.
Flabbes, kappeskop en óch vót mit oere,
den 't is ja vasteloavend, doa zinge vier dat hel.

't Janse joar mós me ziech jedrage,
leuft me mit 't sjlieps-je um d'r haos.
Sjoebbe en vies wöad darf me janit zage,
angesj is me jauw ee ónbesjoefd sjoas.
Mar kunt de vasteloavend en 't moelewasser sjtreumt,
dan kan 't jinne vrekke wie me ziech dan neumt.

De janse tsiet mós me ziech derhen haode,
weest me de lü kiekke en jieëft 't ing blamaasj.
Ruft me: jong, doe wits wat iech wil zage,
lek miech ins krüts en kweer en hatslieg uvver de viezaasj.
Mar kunt de vasteloavend en 't moelewasser sjtreumt,
dan kan 't jinne vrekke wie me ziech dan neumt.