Wie kan ich, taenge Ougs en Zoomertied,
vereinzaamp irges in de welt verlaore,
op èns zoo'n heimwee kriege nao mie Landj,
nao Limburg, nao zie veldj en nao zie kaore:
Ei kaoreveldj woo bloume blaauw en rood,
de zoomer zie 'Magnificat' in sjrieve:
Ein zee van goud die, golvend veur de wèndj,
zich op 't geroesj van höör meziek leet drieve.

Nooit genog gepreeze kaore, jònk en wie de welt zoo aauwd.
Doe, oos greutsjheid en oos laeve: Wie ich van oos kaore haauwt.
Kaoreveldj in goud gebaore, wie de zòn dich blinke deit!
Op dien harp en zuuver sjnaore zunk de wèndj zie zoomerleid.

Kaore, och wie sjoon bès doe, es de wènj dich euvervaare:
Niks es rumple waat me zuut, of dat loeter fraanjele waare.
Wie zoo dèks ich kan verlange nao 't gezich van Limburgs kaore.
Kaore dat ze aan 't meeë waare, in de maondj dat 'ch bèn gebaore.