Kös mich merie, ik bin 't veurjaor
Graad waas wie, ein kind zoë blie.
Wilt ge weite waat d'r waas ?
Graad reep: ' Och nôw zuus dan toch,
eine crocus in mien graas '.
Hae stook zich toen det blumke op d'n hood,
en zông vanoët 't deeps van zien gemood.
Refrein:
Kös mich Merie, ik bin 't veurjaor.
Kös mich Merie, ik staon in bleuj, bleuj, bleuj.
Of bin ik dich meschien, te greun en nog te fien.
Det kump Merie, ik bin nog in de greuj, greuj, greuj.
Kös mich Merie ik bin de linte.
Hup nôw Merie ik bin de mei.
Doon det nôw maar fijn, dan bleuj ik summedein,
wie ein maelzäödje in de wei.
Doon det nôw maar fijn, dan bleuj ik summedein,
wie ein maelzäödje in de wei.
Lets had Graad, wies 's nachs hiël laat
um d'n iërste priës getoep.
Zông op de straot, zich oët de naod,
met zien bloomstök op eine stoep.
Ein pliesie-juffrouw vroog: ' Waat dot geej heej ? '.
En Graad dae reep: ' Alweer ein bloom d'r beej '.
Graad kwaam thoës, met vuël gespoës.
en Merie stônd efkes op,
Zoot ao-schand, die bloomemand
umgedreid op ziene kop.
' Verroes ', reep Graad, ' wie kôm ik in die struuk ?
Nôw ruuk toch ens, wie lekker det ik ruuk '.