Refrein:
Kôm ens heej, doënderbeej, det ik ens efkes mit dich vreej
Want ik hald zoëvuuel van dich
Zegk noow 'dich' toch taege mich
Kôm ens heej, doënderbeej, det ik ens efkes mit dich vreej
Want mien hert is neet van stein
Kind, ik veul mich zoë allein

Wie ik dich kinde in dien jônge jaore
Zoë laeveslöstig, zoë leef en zoë moiëi
Dôch, beej mich zelf: de bis mien oetverkaore
Plökde det belumke in lintetoëi.