Josefien zag taege mich: 'Jông, ik bin op tiéd beej dich',
maar nae, ik zeen 'm neet.
Josefien duit det waal miër, dit is neet d'n iërste kiër,
't is weer 't zelfde leed.
Det kump dan heej op neer, de vraog is altiéd weer:

Refrein:
Kumpste waal, kumpste neet, kwaam ik det maar aan de weet.
Aoh Josefien.
Want de hads mich gezag: 'In de gats um half ach'.
Aoh Josefien.
Zônder dich, det rök ik neet, det wil ik neet, det lök mich neet.
Zônder dich wil ik neet zien, aoh Josefien.

Josefien det veult zich sterk, want det haet allang gemerk,
det ik neet zoëmaar gaon.
Want ik weit wie 't kin zien, as ik bin beej Josefien,
dao bliéf ik gaer veur staon.
Det kump dan heej op neer, de vraog is altiéd weer:

Maar noow woel ik waal ens zeen, as auk 'ik' ens neet verscheen,
en 'het' stônd dao te staon.
Nae, dan woort d'r neet gewach, genne mins dae dao aan dach.
Het waas geliék gegaon.
Det kump dan heej op neer, de vraog is altiéd weer: