Es kaelke hauw ich vreuger al 'n laevesgroat probleem,
d'n elfde van d'n elfde zaot ich ummer vol ekszeem.
Ich gòng neet nao d'n dokter haer, ich maakde geine kal,
ich wòs dat hauw toch weinig zin, d'n oetsjlaag hauw ich al.
Ao, wat jeukde miene baom,
mer ich wòs waovan dat kaom.

Refrein:
't Kriebelt dao, 't kriebelt hiej,
ich höb 'n kanavallergiej.
Dao bèn ich vreuger mit gebaore,
dat geveul höb ich al jaore.
't Kriebelt dao, 't kriebelt hiej,
ich höb 'n karnavallergiej.
Dan mòt ich droet, dan mòt ich droet, dan mòt ich droet,
ich waer haos brul hiej in de boet.
Dat is de bèste millesien,
want jeuk is erger es pien.

De pa dae kump oet Appelscha, de ma oet Rotterdam,
ich höb 't neet geòrve van de pap of van de mam.
Ich höb ze dat 'ns oetgelach, mer dat hauw geine zin,
ze haolde mich get sjmaerselkes en vreve mich toen in.
want nog jeukde mich de priej.