De klingste vräud maat sjpas, ja wat wilste noch mieë in die leëve.
't Sjunste watste has, is went angere jet um diech jeëve.
Zilver en óch jood of fiellaich haste öch waal jet sjood.
jidder miensj, jroeës of kling, sjteet mit vrung doch noeëts alling.

Ja haste werm ins hel jewirkd en is 't indlich sjloes,
dan kunste heem en sjpringt d'r hónk, jieët diech inne tsongekoes.
De kinger hange um diech hin, de sjloebbe die sjtunt al jereed.
Dieng vrauw hat jekaochd, d'r dusj weëd jedekd,
en krieste vertseld wie 't leëve zoeë sjteet,
en hat 't jesjmaad, d'r kómp is jelekd.
Dan witste jans jewis .....

En sjteeste tusje lü en tieëk en veuls diech doch alling.
Ópins doa kunt d'r betste vrunk, duit diech e beer in heng,
of maat d'r kloeb alwerm ing jool, dat deet diech doch jód an 't hats.
Kóm maach diech jet sjpas en tseeg die jebis.
D'r jrüetste bezits, jeluklieg zieë is.
Den mótste ins joa, doe nems diech nuus mit.
Dat is doch jans jewis.