Sjei oet mit koejenere,
det haet noe gaaroets geine zin.
Hie velt nieks meer te marchandere.
Dit is gein begin.

Want sjnappe kin ich 't toch neet,
det kriegs se mich mit gèn wäörd oetgelag.
Ich mein zowiezo det veur ós 't bes höbbe begrepe,
as d'r gaaroet nieks waerde gezag.

Refrein:
Jank maar, jank maar, jank maar.
't Is óm te janke, nondedju.
Jank maar, jank maar, jank maar.
't Is veurbie, begint nooit meer opnuuj.

Kóm, veur gaon get leuks doon,
ich dink det det nog kin.
Want doe bliefs toch waems doe bös.
Ich bin ouch maar waem ich bin.