Refrein:
Doon noe dien haore mer biejein, sjpuit dich get ónger dien erm
Doe bös zoa good veur mich sjat, mien hertje wurdt gans werm
Weer gaon mit zien twieëje same handj in handj
Vastelaovend viere in ’t Zösterse landj

Janes dae haw sjnachs èns eine sjoanen druim
Euver ein maedje det sjleep ónger een paar eikebuim
Het reep toen: Janes kóm noe toch bie mich vannach
En asl sjlaopend zóng Janes toen hieël zach:

Druime zeen bedrog det geit toch neet altied op
Want mit carnaval leep Janes zich taege det mösjke op
Doe bös het maedje oet mien druime, wae haw det gedach
En hae zóng toen wie ‘ne mèrel mit eine breije lach

Nao get jaore sjarrele koom aug ein trouwerie
Ze sjtónge veur pesjtoar aan het altaar zie aan zie
Ze krege toen de zaege en zao hèl wie d’r koos
Zóng d’r toen het leedje van wie ’t allemaol woor begoos: