Marieke woel waal vreeje gaon,
maar ut kos der genne vinde, dae um noow ech ens aan kos staon.
Ut zag: ' Ik wil neet zoe maar wat, nae ik wil enne man,
dae met mich boemelt in de stad, dae lekker viere kan. '

Refrein:
Ik wil geer enne man, ik wil geer enne man,
dae vastelaovend viere kan.
En ut guf niks of dae boer of wal meneer is ,
as hae maar wet waat beer is.
Ik wil gaar genne sul, nae leever genne sul,
maar zonne echte vastelaovesknul.

Marieke leet d'r eine staon, dae um hiel erg beminde.
Ut zag: ' Met dich kan ik neet gaon, weej waere noeijts gen vrinde.
Dich neems mich noeijt ens mei op stap, dich maks ut noeijts ens laat.
ik hang zoe geer ens aan d'n tap, met ein glaas gerstenaat. '

Met vastelaovend vond Merie eine knol dae ut good kinde.
Ut zoog dae knaap huuel vlot en bliej en halluf vaat beer verslinde.
Ut zag: ' Met dich wil ik waal oet, dich maks huuel vuuel plezeer '.
Hae zag: ' Dich wuurs ein vlotte broed ', toen zag Merieke weer :