Refrein:
Ik krieg, ik krieg, ik krieg 't wér, ik vuul 't án mien tieën.
't Kruupt ok al nor baove toe, ien allebej mien bieën.
Ik krieg, ik krieg, ik krieg 't wér, 't draejt ien mienen boek.
Ik wieët nie wat ik zegge mòt, ik haaj net 'ne stoek.

Mien haendjes zien nie mer te hâlde, 't jukst mìj aoveral.
't Zien de vastelaoveskriemels, 't is de kárneval.

Ieder jaor wér kumt 't enne kieër, ik wieët ok wel zoeë òngevaer wannieër:
Löpt de winter òp zien laeste bieën; gón de daag wat lenge, ieën vur ieën,
dan vuul ik wat, dá's hendeg zat, dan is 't host zó wied.
Ik kan nie mer, daor kumt 't wér, 't is d'n högsten tied.

't Gevuul krieg ik már ieëne kieër ien 't jaor, 't Is van örgent toch wieët ik nie van waor.
Ok nie hoe 't kumt of hoe 't göt, ik wieët allieën, dat mien hertje sneller slöt.
Dan vuul ik wat, dá's hendeg zat, dan is 't host zó wied.
Ik kan nie mer, daor kumt t' wér, 't is d'n högsten tied.