Waat eine mins mei euverkômme kan.
Ik merk inens: ik bin um kwiét.
Maar ein dingk is dao net 't stômme van,
ik heb daovan gaar genne spiét.
Want eederein kan waal ens waat verlere,
dus maak ik mich gen dieke bein.
En ik hoof mich ouk gaar neet te genere,
det euverkump toch eederein.

Refrein:
'k Heb genne sleutel, kan neet nao hoés.
Neemus mak aope, want dae bleef thoés.
'k Had ens detzelfde, veur einen tiéd.
Det waas waal anders, want 't sleutelgaat waas kwiét.

Waat ik van pap en mam neet snappe kan.
Die gaon op stap mit hiël 't stel.
De ganse bubs geit op de lappe dan,
en neemus let d'r op de bel.
Det die van ôs noow altiéd euverdriéve,
dan bin ik van ein ander slaag.
't Beste is wies morgevruug te bliéve,
as weer 't leech kump aan d'n daag.

D'r zoot noow net heej eemus naeve mich,
dae veel van joeks haos van zien krök.
Nao eeder pilske zag hae taege mich:
Ik bin gebaore veur 't gelök.
Ik kôs van dae noow gaar gen huuëgte kriége.
En vroog: Wiezoë ? Vertel ens, kinse zwiége ?
En toen haet hae 't mich verklap.