D'r is ôp de wèrreld niks mójjers dan geej, mien Zwollegse land, dat is alles vur meej.
't Saor en de Baobel, de Vlasmèr, de Krien, d'r is ôp de wèrreld niks mójjers te zien.

Refrein:
Ik hald van Zwollege, mien ganse lève, ik hald van Zwollege, mien lève làng.
Ik heb àn Zwollege mien hàrt gegève, en dat vergöt nie, daorvur bin ik nie bàng.

We gaon ôp vakansie nór bergen en zië, 't is d'r wel mój, màr algauw zeg ik nië.
Och, was de vakansie màr àchter de rug, dan ging ik ut lieftse nór Zwollege
trug.