Ieder jaor mit vastelaovend, trek ik 'r op uut,
mit mien malle pekske án en 'n geschmienkte snuut.
Loeëp ik dan wer ovver de straote mit 'n joekskepél,
dan göt 't beej meej kriebele, zingt dan 't hieële stel ...

Refrein:
Ik vat òw hând en geej die van meej.
Jao, same sjoenkele wìj lekker zeej án zeej.
Ik vat òw hând en geej die van meej.
Ik hâld òw efkes vâst, want 't is zoeë vurbeej.
Ik hâld òw efkes vâst, want 't is zoeë vurbeej.

En ien 't kefeeke òp 't huukske, heb ik miene stek.
Mit 'n pilske en meziekske is 't daor te gek.
Klinkt 'n waelske ien driejkwartsmaote dur 'n joekskepél,
dan göt 't beej meej kriebele, zingt dan 't hieële stel ...

En sjoenkel ik zoeë driej dolle dage, lekke zeej án zeej.
'Ik kan 't nie mer laote', zedde geej nog tigge meej.
Dinsdág 's aoves um twellef ure, spult de joekskepél,
't allerlaetste deuntje en dan zingt 't hieële stel ...