Refrein:
Ik dink maar allein aan dich, ouk in miene slaop.
Ik zeen nog allein maar dien gezich, en wao ik van druim en haop,
det as ik weer wakker waer,, dich beej mich zals zien.
Want ik heb 't leefste daag en nach, dich altiéd gaer um mich haer...,
Mien straol zônneschien !

Ik kan neet miër dinke, bin van de wap,
neet aete en drinke umdet ik neet snap,
waat mich, heej vandaag, toch inens euverkump,
en mien Iaeve gans bestump,
en mien Iaeve gans bestump.

Weej zien noow al jaore, veur good beejein.
Weej halde, wie vruuger nog, nog altiéd van ein.
Want as ik um aankiék, dan kriebelt mien blood, en det veult nog altiéd good,
en det veult nog altiéd good.

En as weej ens ald zien, vraog ik aan um:
Zing dich ens ein leedje mit dien moeiste stum.
En bis dich wie vruuger geweldig op dreef,
veul ik mich opniej verleef,
veul ik mich opniej verleef.