Refrein:
Ik bin allein, zoë gans allein, en det vind ik gaer neet fijn.
Kôm dich ens heej, ik bin nog vreej, wies vannach um kwart veur dreej.
Geis-se mei of geis-se pleite ? Jao, det zoèl ik hièl gaer weite.
Ik bin allein, zoë gans allein, en det vind ik gaer neet fijn.

Ik heb d'n broene vas gespek, en de bloomkoel um de nek.
Kièk dao baove steit de maon. laot ôs nao de stad toe gaon.
't Parapluuke um d'n erm, en d'n borsrok hilt mich werm.
Maar ik heb nog eine las, wae hilt mich vas aan miene jas ?

Want d'n haan is weer de baas, pak ôch op en gaef um gaas.
Vièfenzestig doèzend luuj, hebbe weer ein gooje buuj.
Stank ens op en blièf neet thoès, pak de bôtteram op de voès.
En bisse gans allein, nôw jao, dan zinkste dit refrein: