Heë woar opins jee junke mieë,
jool ziech toeébak, beer en jet auw kleiër.
Heé wool inins verjese zieë,
en verbrank watte uvverhauw va vruiër.
Heë dong ziech vuur als sjterke beer,
en houwet ieskoad um zich hen,
en vool heé zelf als letste neer,
dan zaatte mit graan sjtem:

Refreng:
Iech wil miech zelver zieë, en wil miech zelver blieve.
Iech bin nit kling tse krieje, en los miech niet vuursjrieve,
wie ich mos zieë.
‘t Joof nuus wat ‘m teëjehool,
doa woar jee miensj, deë jet mit ‘m aa koeët vange.
Heë dong alling wat hem jevool,
en hauw al flot döks vuur jerich jesjtange.
Heë tsejet noeëts berui of sjpiets,
en d'r richter vool bauw flauw,
den ‘t klonk wie in sjtleëte wiets,
wente zaat watte tse sage hauw:

Heë hoeët ze fluustere doa,
en zieng woed woar nit tse versjwieje,
den wieje op moeët sjtoa,
en kroog tse hure datte sjtroaf zouw krieje,
houwet heë werm um zich hen,
um tse blieve wieje woar.
Noen hauw d'r richter jod jezen,
heé betseechenet jevoar.