Oet et centrum klink gebral, smerige raciste kal.
Weer de Griek en Pakistaan, de luijen Turk en de Marokkaan.
Surinamer, Ambonees, de Joegoslaaf en Vietnamees.
Jaog nao de verdommenis, al wat vreemp en kreupel is.

De nuije führer in de maak, verkondig giftig van 't daak.
Weg met kraker en sjlemiel, de WAO'er den homofiel.
De werkeloze pacifist, en later auch de socialist.
Dus zuuver deenke, zuuver blood, daan geit 't eederein weer good.

Iech huur 't weer, iech huur 't weer, 't stampe van de stievele.
't Roope um de nuijen held, dee orde weer op zake stèld.
Iech huur 't weer, iech huur 't weer, 't knechte en 't kneevele.
Meh wee noe zweig en liet begoon, dee heet in feite mètgedoon.

Met hakekruus zien veer d'n tolk, in eige taal veur proper volk.
Met blaanke huid en haore bloond, met sjoen blauw ouge en gezoond.
Met ein geluif en ideaal en wee neet met deit sjere v'r kaal.
En menigein dee noe veilig zit, dee reup en löp weer steevig mèt.