Refrein (2x) :
En veer zeen bie hònderd elf, jao, nog lang neit oppe helf.
Wie d'n tied zich ouch dèks sjpouwe geit, Vastelaovend haet de eewigheid.

Marotte woorte opgerich in achteen-ein-en-tachetig,
en Clauwke Kamps es eesjte Vors versjeen.
Hae zag, mit zien antik gezich, 'Waat mich benuujd ich zèk
't Dich wie zou 't achter hònderd jaor dan zeen'.
Mer dat maak veer nooit mee mit, en gei minsj dae dao mit zit.

Es Zitterd doezend jaor bestreit, wie geit 't dan, dat weit v'r niet,
d'n optoch trèk mesjien waal door de lòch.
Veur dae zich noe al jaafe deit, en zich ònneudig sjpouwe geit,
dae nuujen tied dae kump toch vlot genòg.
Mer dat maak veer nooit mee mit, en gei minsj dae dao mit zit.