Refrein:
Ich weit van toête noch blaoze
Mer blaos d’r flink op los
Noow laotj di-j noeëte mer kaome
Ich blaos mich total loss
De pof van vuuërig jaor mot oet di-j toêt
Want dan vleege de toeëne
d’r weer vanzellef oet
Ich weit van toête noch blaoze
Mer blaos d’r flink op los

Mèt vastelaovundj
keumptj daen aoje tuba oet de kast
Ich poets ‘m totte blinktj en pak det dink ‘s lekker vast
Dan blaos ich d’r ‘s op mer woeë
blieftj noow di-j toeën
Ich dink d’r keumptj meziek oet
mer ‘t kleenktj nog lang neet schoeën
Det haaj ich neet verwachtj
En és meschien waal té gemaekelik gedachtj

Ich blaos inne kepèl
en in de zate hermeni-j
Dao zét ich nog ‘s extra aan,
ich bin vanne perti-j
En klink ‘t waal ‘s vâls,
dan létj dao mer neet op
As ich begin te blaoze
stieët de zaal zoeë oppe kop
Ich blaos drej daag ‘alaaf’
En as ‘t effe kan
de stökke d’r vanaaf
En al blaos ich in ’t begin nog neet zoeë vlot
Mét vastelaovundj weit ich wi-j ich blaoze mot