Ich lik oppe rök en kiek mit de uig toe in de duusternis.
't Is zo ing en vóchtig óm mich haer.
Ich dink aan dich, en kan 't nog gaar neet gluive.
Doe liks vannach neet naeve mich, en ich bevreer.

Wie de windj lach en wie de raegen jank,
ich zól 't zo gaer heure.
Doe kins dich det gaar neet veursjtelle.
Det knaokehelle zjwiege, hie veer maeter ónger de gróndj.
De sjoon sjpegelblinkend gepoets,
en mien kop höbbe ze kaal gesjaore.
Ich vraog mich aaf: woróm?

Maar mesjien sjteis doe noe hiebaove, en janks ein paar traone.
En mesjien siepelt d'r ein ein klein nao mich door.
Ein heite traon, estebleef, laot ze valle op mien graaf.
Ich höb 't zo kaad, ich höb 't zo kaad.

Döks zegke de luuj det eine doje óm twelf oer oet zien graaf kump.
Det waas sjoon maar dao klop nieks van.
D'r is gein sjpookoer, ich zjwaer dich ich höb 't geprobeerd.
Geine milimaeter höb ich mich verreurd.
Ich wil nao dich!!!

Waat veul ich dao kriebele aan miene dieke teen veur?
Miene leve God, de eerste worm.
Dao liks se dan en doe kans dich neet waere.
De wörm kroepe dich nao de herses en dinere.

Maar mesjien sjteis doe noe hiebaove, en janks ein paar traone.
En mesjien siepelt d'r ein ein klein nao mich door.
Ein zalte traon, estebleef, laot ze valle op mien graaf.
Mesjien det ich dao de wörm mit verjaag.

Ich lik oppe rök en kiek mit de uig toe in de duusternis.
't Is zo ing en vóchtig óm mich haer.
Ich dink aan dich, maar ich höb nog haop van binne.
Mesjiens grave ze mich op, baove de aerd.
Dan vleeg ich in 't vrieje.
Dan kóm ich nao dich en haol mich dich.
zodet ich neet bevreer.