Aelse, aan de Maas bes doe gelaege,
mit dien veljer en dien waege,
dich vergaete ken ich neet.
Aelse, mit dien Catsop en Terhage,
nei veer maoge toch neet klage,
want get sjwanners geuf 't neet.

Ich hawt van Aelse, mit de Knup en 't Ermsterveld.
Aan 't Trage Pötje, kos 't water nog gein geldj.
Wenjel de Baenje in, of nao 't Zjêkendaal,
onger de duuker door, dan zuuste zellef waal.

Wie sjwan is Aelse, mit kestjèl en Dikke Stein.
En dus blief Aelse, veur mich nummer ein.
Wo ich gebaore ben, wo ich de waegskes ken,
dat is in Aelse, wo ich 't leefste ben.