Refrein:
Ich hauw èns gaer van dich ei muulke, ei muulke.
Zoo rech op mie gezich, ei muulke, ei muulke.
't Brènt mich oppe luppe al vanaaf 't veurig jaor,
sjmeer mich mèr gans vol luppesjtuf, dat is toch gei bezjwaor.
Woo ich mich zoo op sjpich, ei muulke van dich.

Op Esjelegounsdig zoug ich èns, dat weit ich nog zoo goud,
ei maedje mit e knap gezich, van richtig Zittesj bloud.
Mèr wie ich hööm get zègge wol, doe keek 't mich èns aan.
Doe sjtòng ich mit mie goud fatsoen en sjròk mich 'n banaan.