Refrein:
Ich had dich wille vraoge op 't heukske van de Sjteeg.
Ich had dich wille vraoge biej de maon en sjeemerleech.
Es de veugel oetgeflaote zeen, en 't laeve kump toet rös,
dan zòl ich zo gaer, dan wòl ich zo gaer ins door dich waere gekös.
Dan zòl ich zo gaer, dan wòl ich zo gaer ins door dich waere gekös.

In deze tied van hortigheid is 't van groot gewich,
dich rös aandoon es 't maar aeve geit, det maak 't laeve lich.

In deze tied van hortigheid, bedink me döks te laat,
det 't laeve sjteeds maar wiejer geit, zonger erg is me gauw aad.