och ich weit miene vrund, doe waors neet geleef
biej luuj van get baetere sjlaag
dien sjtum nogal hel, diene kal vöel te graof
loog miensje dèk zjwaor op d'r maag
doe waors geine brave, woeèrs dèkker verguus

me kroog zelde huegte van dich
mer es 't drop aakaom, al waorste gesjpuus
da zoog me dien miensjlik gezich

want ich höb gezieën wie e kind vol verdreet
ómdat 't woeërt geplaog, zich doeër dich trueste leet
zoeë e raaz'lend en angstig klein wich, gans van sjlaag
doe zags: 'kóm mer hiê, wat ènne rotdaag vandaag
de waereld op huuj die is dèk zoeë gemein
en vuer al die ieëleng bès doe nog vöel te klein'

in de kroeg en op fieëste waors doe in gevaor
dèk zaat en da vöel te rechoêt
gae vrouwmesj waor veilig, gènne kael dae óntkaom
aan dien meining, doe sjloogs dich get d'roêt
doe zoots vol mit fratse, mer zoeë óngebieëd
ze zagte: huer dae laege baer
mer ónger dien rubbe waors doe neet verkieërd
daoróm howwe vöel luuj dich gaer

want ich höb gezieën wieste mit gulle lach
ummer dao waors vuer luuj, al waor 't midde in de nach
d'n auto kepot of e laekend rioeël
e hart vol va sjmart of d'r buurjóng nao sjoeël
doe zoogs dat gewuen es dien miensjlikke plich

och doe waors ónbesjoef taenge waeste neet moos
'nne óngelhoebelde baj
mer wae dich begrieëp en dich wieëzelik koos
dae heel toch van dich, leeve may
al noomste't morieël en de wèt neet zoeë nauw
dat vóngs te mer kwieëz'lig en knatsj
doe zags: 'jóng, mich smjaak vöel fetsoên dèk zoë flauw
da's get vuer die bekakde, dae kwatsj'

mer ich zeen nog dien vrouw zoeë gelökkig en bliej
wie ze bloeësde es doe zags: 'kom èns hie lekker priej'
terwielste al wós: ich bin neet lang mieë dao
leets doe vuer dien vrung toch dien hart aope sjtao
doe dach hieël sjtil: jao doe bès ènne vrund
zoeë-es t'r mer wieënig op dees aerd nog besjtunt