Refrein:
As ich get jônger wáas, dèn zôl ich’t waal weite,
dèn leet ich dich mêt Vastelaovend neet miër los!
As ich get jônger wáas, dèn zôl ich neet zoë zjweite,
as ich tiën minuute mêt dich heb gehos!
En de vlinders in d’m bóek, die loupe ouch in polonaise,
kônfettie knalt óetein in miene kop!
Want as dôw kieks nao mich,
dèn veul ich wie ich vrúuger bön gewaes,
maar nôw bön ich ein bietje sjneller op!
As ich get jônger wáas, dèn zôl ich ’t waal weite,
dèn leet ich dich mêt Vastelaovend neet miër los!

Couplet:
As ich dich zoë zeen sjpringe,
dingk ich: “Woë kump det vanaaf?”
Die kriebels deep van binne,
ving ich eigelik waal gaaf!
’t Is net ein hermeniéke,
det sjpeult óet volle bors.
Dôw kêns ’t millodiéke,
maar haes tôch allein maar dors!
En langksaam sjteig ’t blood nao miene kop,
maar halverwaege lik ’t dèn wir sjtop.

Maar gelökkig, soms dèn drök ich mich achter ein glaeske beer,
zoë kôm ich wir ein hiël klein bietje beej.
Ôngertösse wilse kösse, nou dao lek ich mich beej naer,
wuërse aajer, deurt ’t langer, dus dèn bön ich diék tevreej.