Refrein:
Hosse, hosse, hosse, mit Saddam Hoessein,
same achterein, wie eine boemeltrein;
Want auch al haet Saddam den ein houte bein,
Polonaise laupe vingt 'r fijn.

De Selection haet vakantie, maar wo gaon veer haer,
veer haaje neet van kaai, maar waal van lekker waer;
Veer zeen auch gaer get vrouwluuj, sjoon tiete, lekker sjtrak,
dan blief maar ein plek euver, 't sjoone land Irak.

In Bagdad aangekaome, ein kaart gesjtuurd nao mam,
kump eine Irakees aan, ich bring uch nao Saddam',
Dus veer bie dem in 't buske mit gordiene veur de roet,
nao twellef oere rieje, zaet hae: 'Hie mot geer droet'.

Veer laupe 't palies in, doa ruuk 't neet oké,
Saddam reup:'Effe wachte, ich zit nog oppe plee';
Vief minute later, waar d'r eind'lijk klaor,
'Sorry veur 't wachte, maar dae drol dae loog mich zjwaor'.

Veer ging eine drinke, de radio ging aan,
veer heurde de Selection, en keke os 'ns aan;
Saddam zei:'Men geer heurt 't, geer zeet hie populair,
want vastelaovend viere, det doon de luuj hie gaer'.

Nao twee maond stevig feeste, kwaam de litste daag,
de Selection moosj nao hoes haer mit ein flink sjtuk in de kraag;
't Aafsjied veel os zjwaor, 't waar 'ne sjoone tied,
maar van os reisje nao Irak, kriege veer nooit sjpiet.