Iech zaot in Peries op e pleinsje, en luusterde nao de meziek.
Dao kin iech toch zoe vaan genete, musètte vin iech manjefiek.
Dao zaot 'ne man leuk te speule, heer späölde dao veur zien plezeer.
Iech bin dao hiel lang blieve zitte, es iech trök gaon, bezeuk iech 'm weer.

Refrein:
Heer späölt toch zoe sjoen op de moneka, la la la.
Zien vingers die loupe ziech achternao, la la la.
En bei zoe'ne Franse musèt, zingk eederein hèl met 'm mèt.
Heer späölt toch zoe sjoen op de moneka, lala la la la.

En es iech nog 'ns nao Peries gaon, daan num iech uuch allemaol mèt.
Daan kint geer dao ouch 'ns genete, vaan dee heerlijke Franse musèt.
Iech num uuch daan mèt nao dat pleinsje, geluif miech, dao is 't neet slech.
Want es geer dee maan dao huurt speule, wèlt geer noets vaan eur leve mie weg.