Refrein:
Harie van hienaeve, jao, dae is zich weer aan 't gaeve.
In de ganse buurt dao rabbele de roete,
want Harie van hienaeve, dae stuit midden in 't laeve.
Dalik kump 'r weer in vol ornaat nao boete!

Toen Harieke nog klein waor, jao, toen is 't al begoos,
òmdat t'r op zien driede al ein trumke höbbe moos.
Zien awers kochten Harieke, en dat waor erg stòm,
väör ziene Sinterklaos toen eine klöppel en ein tròm.
Waor dat mer nòajt verhuërd, de rös die is verstuërd.
De buurt die haet niks anges mjië es Harieke gehuërd!

Wie Harie wol gaon vrieje, toen leep alles in de sop,
want Harie haw niks anges es zien trumke in de kop.
Zien awers zachten: 'Harieke', en dat waor erg stòm,
'hawt dich mer bie dien klöppelke en bie dien dikke tròm.'
Dat waor ein gròate fout, want zie zeen 't noe sjout,
dat Harieke tot op vandag mit nemes is getrouwd!

Hae is toen lid gewore van ein zaate hermenie.
Dao is ter noe toch zeker al zòa'n èllef jaore bie.
Dus zègke weer :'Doe, Harieke”, al is dat auch weer stòm,
'blief dich sjòan bie dien klöppelke en bie dien dikke tròm'.
't Ging direk al mis, geer wèt noe wie d'r is,
hae huijt noe van dat stuute ummer helder op die kis!