Refrein :
Went as dén tied blieft há-há-hánge
dan duurt dén aovend lá-lá-lánger.
Krieg van dit fieëstje noeëts genoeg,
weej blieve staon tot maerge vroeg.

Went as dén tied blieft há-há-hánge
dan duurt dén aovend lá-lá-lánger.
Göt de kepél már dur,
gón weej nog nie nor huus
en zien weej mit de vastelaovend noeëts mér thuus.

Weej stón hier mit z’n alle,
De klok slöt elluf uur.
‘t moment dat vastelaovend
nie láng genoeg mér duurt
De daage zien te kort dan,
wie wet daor nog wat vur?
As d’n tied kòs blieve hánge,
gònge weej vur ieëweg dur.

Niemes is te vroeg dan
en gén meens is mér te laat.
Went zette weej de klok uut,
dan stöt iedereën paraat.
Ge hoeft nie mér te waachte
en ge het noeëts wat gemist
pas as de wiezers blieve hánge
wieëte weej hoe laat ‘t is.

Ech waor, Ech waor,
Heej, ik, gillie, geej,
Weej zien d’r ech vur klaor